Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus ✠ in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Laus tibi, Dómine, Rex ætérnæ glóriæ.
|
Początek
℣. Panie, +︎ otwórz wargi moje.
℟. A usta moje będą głosić Twoją chwałę.
℣. Boże, ✠ wejrzyj ku wspomożeniu memu.
℟. Panie, pośpiesz ku ratunkowi memu.
Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Chwała Tobie Panie, Królu wiecznej chwały.
|
Invitatorium {Antiphona ex Psalterio secundum tempora}
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
Ant. Non sit vobis vanum mane súrgere ante lucem: * Quia promísit Dóminus corónam vigilántibus.
|
Wezwanie {Antyfona z Psałterza według okresu}
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Pójdźcie, radujmy się Panu, śpiewajmy Bogu, zbawicielowi naszemu: uprzedźmy oblicze jego z wyznawaniem, a psalmami śpiewajmy mu.
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Albowiem Bóg wielki Pan, i król wielki nade wszymi bogi, bo nie odrzuci Pan swego ludu, bo w ręce jego są wszystkie kraje ziemie, i gór wysokości, na które baczy.
Ant. Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Bo jego jest morze, a on je uczynił, a suchą utworzyły ręce jego (przyklęknąć) pójdźcie, pokłońmy się, i upadajmy przed Bogiem: płaczmy przed Panem, który nas stworzył, albowiem on jest Panem, Bogiem naszym; a my ludem pastwiska jego, i owcami ręki jego.
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Dziś, jeźli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w draźnieniu wedle dnia kuszenia na puszczy: kędy mię kusili ojcowie wasi, doświadczali mię i ujrzeli uczynki moje.
Ant. Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Czterdzieści lat gniewałem się na ten naród, i rzekłem; Zawsze ci błądzą sercem, a ci nie poznali dróg moich, jakom przysiągł w gniewie moim; Jeźli wnidą do pokoju mego.
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
Ant. Niech wam nie będzie na marne wstawianie przed światłem * Bo obiecał Pan koronę czuwającym.
|
Hymnus {ex Psalterio secundum tempora}
Ex more docti mýstico
Servémus hoc ieiúnium,
Deno diérum círculo
Ducto quater notíssimo.
Lex et prophétæ prímitus
Hoc prætulérunt, póstmodum
Christus sacrávit, ómnium
Rex atque factor témporum.
Utámur ergo párcius
Verbis, cibis et pótibus,
Somno, iocis, et árctius
Perstémus in custódia.
Vitémus autem nóxia,
Quæ súbruunt mentes vagas:
Nullúmque demus cállidi
Hostis locum tyránnidi.
Flectámus iram víndicem,
Plorémus ante Iúdicem,
Clamémus ore súpplici,
Dicámus omnes cérnui:
Nostris malis offéndimus
Tuam, Deus, cleméntiam:
Effúnde nobis désuper,
Remíssor, indulgéntiam.
Meménto quod sumus tui,
Licet cadúci, plásmatis:
Ne des honórem nóminis
Tui, precámur, álteri.
Laxa malum, quod fécimus,
Auge bonum, quod póscimus:
Placére quo tandem tibi
Possímus hic, et pérpetim.
Præsta, beáta Trínitas,
Concéde, simplex Únitas,
Ut fructuósa sint tuis
Ieiuniórum múnera.
Amen.
|
Hymn {z Psałterza według okresu}
Zwyczajem mistycznym pouczeni,
Zachowujmy ten post,
W okresie przebiegającym
Czterokrotnie po dziesięć dni.
Najpierw uprzedzili go Prawo i Prorocy,
Potem uświęcił Chrystus,
Król i Sprawca
Wszystkich czasów.
Używajmy zatem umiarkowaniej
Słów, pokarmów i napojów,
Snu, żartów i ściślej
Trwajmy w czujności.
Unikajmy jednak grzechów,
Które gubią dusze chwiejne,
Nie dawajmy żadnego miejsca
Przemocy wroga przebiegłego.
Przejednajmy gniew karzący,
Płaczmy przed Sędzią,
Wołajmy kornemi usty,
Wszyscy upadłszy:
Złośćmi naszemi, Boże
Obraziliśmy Twoją dobrotliwość:
Wylej na nas z wysokości,
Wybaczający, zmiłowanie.
Pomnij, żeśmy twojem,
Niestałem wprawdzie, stworzeniem:
Nie daj czci imienia twego,
Prosimy, innemu.
Odpuść nieprawośc, którą popełniliśmy,
Przymnóż dobra, o które prosimy,
Abyśmy w końcu jednak mogli
Podobać się Tobie tutaj i na zawsze.
Spraw, błogosławiona Trójco,
dozwól, istotna Jedności:
By obowiązek postu
Był sługom twoim owocny.
Amen.
|
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Speciósus forma * præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis.
Psalmus 44(2-10) [1]
44:2 Eructávit cor meum verbum bonum: * dico ego ópera mea Regi.
44:2 Lingua mea cálamus scribæ: * velóciter scribéntis.
44:3 Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis: * proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.
44:4 Accíngere gládio tuo super femur tuum, * potentíssime.
44:5 Spécie tua et pulchritúdine tua: * inténde, próspere procéde, et regna.
44:5 Propter veritátem, et mansuetúdinem, et iustítiam: * et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.
44:6 Sagíttæ tuæ acútæ, pópuli sub te cadent: * in corda inimicórum Regis.
44:7 Sedes tua, Deus, in sǽculum sǽculi: * virga directiónis virga regni tui.
44:8 Dilexísti iustítiam, et odísti iniquitátem: * proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.
44:9 Myrrha, et gutta, et cásia a vestiméntis tuis, a dómibus ebúrneis: * ex quibus delectavérunt te fíliæ regum in honóre tuo.
44:10 Ástitit regína a dextris tuis in vestítu deauráto: * circúmdata varietáte.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Speciósus forma præ fíliis hóminum, diffúsa est grátia in lábiis tuis.
|
Psalmy z lekcjami {Antyfony z Psałterza według okresu}
Nokturn I.
Ant. Piękniejszy urodą * nad syny człowiecze, rozlała się wdzięczność po wargach twoich.
Psalm 44(2-10) [1]
44:2 Wydało serce moje słowo dobre: * opowiadam ja czyny moje królowi.
44:2 Język mój pióro pisarza: * prędko piszącego.
44:3 Piękniejszy urodą nad syny człowiecze, rozlała się wdzięczność po wargach twoich: * dlatego cię błogosławił Bóg na wieki.
44:4 Przypasz miecz twój na biodrę twoję, * najmocniejszy.
44:5 Z ślicznością twoją i z pięknością twoją: * nadciągnij, fortunnie postępuj i króluj.
44:5 Dla prawdy, i cichości, i sprawiedliwości: * i poprowadzi cię dziwnie prawica twoja.
44:6 Strzały twoje ostre, narody pod cię upadną: * w serca nieprzyjaciół królewskich.
44:7 Stolica twoja, Boże, na wieki wieków: * laska prawości, laska królestwa twego.
44:8 Umiłowałeś sprawiedliwość, a nienawidziałeś nieprawości: * przeto cię pomazał, Boże, Bóg twój olejkiem wesela nad uczestniki twoje.
44:9 Mirrha i Stakta i Kassya z szat twoich, z domów słoniowych: * z których ci rozkosz uczyniły córki królewskie w poczciwości twojéj.
44:10 Stanęła królowa po prawicy twojéj w ubiorze złotym: * obtoczona rozmaitością.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Piękniejszy urodą nad syny człowiecze, rozlała się wdzięczność po wargach twoich.
|
Ant. Confitebúntur tibi * pópuli, Deus, in ætérnum.
Psalmus 44(11-18) [2]
44:11 Audi fília, et vide, et inclína aurem tuam: * et oblivíscere pópulum tuum et domum patris tui.
44:12 Et concupíscet Rex decórem tuum: * quóniam ipse est Dóminus Deus tuus, et adorábunt eum.
44:13 Et fíliæ Tyri in munéribus * vultum tuum deprecabúntur: omnes dívites plebis.
44:14 Omnis glória eius fíliæ Regis ab intus, * in fímbriis áureis circumamícta varietátibus.
44:15 Adducéntur Regi vírgines post eam: * próximæ eius afferéntur tibi.
44:16 Afferéntur in lætítia et exsultatióne: * adducéntur in templum Regis.
44:17 Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: * constítues eos príncipes super omnem terram.
44:18 Mémores erunt nóminis tui: * in omni generatióne et generatiónem.
44:18 Proptérea pópuli confitebúntur tibi in ætérnum: * et in sǽculum sǽculi.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Confitebúntur tibi pópuli, Deus, in ætérnum.
|
Ant. Wyznawać cię będą, * Boże, narodowie na wieki.
Psalm 44(11-18) [2]
44:11 Słuchaj, córko, a patrz, i nakłoń ucha twego: * a zapomnij narodu twego i domu ojca twego.
44:12 I będzie pożądał król śliczności twojéj: * albowiem on jest Pan, Bóg twój, i będą się mu kłaniać.
44:13 I córki Tyru z upominkami * obliczu twemu będą się modlić: wszyscy bogaci z ludzi.
44:14 Wszystka chwała téj córki królewskiéj wewnątrz, * w bramach złotych, ubrana rozmaitościami.
44:15 Przywiodą królowi panny za nią: * przyniosą do ciebie bliskie jéj.
44:16 Przyniosą je z weselem i z radością: * przywiodą je do kościoła królewskiego.
44:17 Miasto ojców twoich narodziłoć się synów: * postanowisz je książęty nade wszystką ziemią.
44:18 Będą wspominać imię twoje * na wszystkie rodzaje i rodzaje.
44:18 Dlatego narodowie będąć wyznawać wiecznie: * i na wieki wieków.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wyznawać cię będą, Boże, narodowie na wieki.
|
Ant. Adiútor in tribulatiónibus * Deus noster.
Psalmus 45 [3]
45:2 Deus noster refúgium, et virtus: * adiútor in tribulatiónibus, quæ invenérunt nos nimis.
45:3 Proptérea non timébimus dum turbábitur terra: * et transferéntur montes in cor maris.
45:4 Sonuérunt, et turbátæ sunt aquæ eórum: * conturbáti sunt montes in fortitúdine eius.
45:5 Flúminis ímpetus lætíficat civitátem Dei: * sanctificávit tabernáculum suum Altíssimus.
45:6 Deus in médio eius, non commovébitur: * adiuvábit eam Deus mane dilúculo.
45:7 Conturbátæ sunt gentes, et inclináta sunt regna: * dedit vocem suam, mota est terra.
45:8 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
45:9 Veníte, et vidéte ópera Dómini, quæ pósuit prodígia super terram: * áuferens bella usque ad finem terræ.
45:10 Arcum cónteret, et confrínget arma: * et scuta combúret igni.
45:11 Vacáte, et vidéte quóniam ego sum Deus: * exaltábor in géntibus, et exaltábor in terra.
45:12 Dóminus virtútum nobíscum: * suscéptor noster Deus Iacob.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Adiútor in tribulatiónibus Deus noster.
|
Ant. Pomocnik w uciskach, * Bóg nasz.
Psalm 45 [3]
45:2 Bóg nasz ucieczką i mocą: * pomocnikiem w uciskach, które nalazły nas bardzo.
45:3 Przetóż się bać nie będziem, gdy się poruszy ziemia: * i przeniosą się góry w serce morza.
45:4 Szumiały, i zamąciły się wody ich: * zatrzęsły się góry przed siłą jego.
45:5 Bystrość rzeki rozwesela miasto Boże: * poświęcił przybytek swój Najwyższy.
45:6 Bóg w pośrodku jego, nie będzie poruszon: * ratuje go Bóg rano na świtaniu.
45:7 Potrwożyli się narodowie, i nachyliły się królestwa: * dał głos swój, poruszyła się ziemia.
45:8 Pan zastępów z nami: * Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
45:9 Pójdźcie a oglądajcie sprawy Pańskie, jakie uczynił cuda na ziemi: * odjąwszy wojny aż do krajów ziemie.
45:10 Skruszy łuk, i zdruzgoce oręże: * i tarcze ogniem popali.
45:11 Uspokójcie się a obaczcie, żeciem ja jest Bóg: * będę podwyższon między narody, i będę podwyższon na ziemi.
45:12 Pan zastępów z nami: * Bóg Jakóbów obrońcą naszym.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Pomocnik w uciskach, Bóg nasz.
|
Ant. Magnus Dóminus * et laudábilis nimis in civitáte Dei nostri. ‡
Psalmus 47 [4]
47:2 Magnus Dóminus, et laudábilis nimis in civitáte Dei nostri, ‡ in monte sancto eius.
47:3 Fundátur exsultatióne univérsæ terræ mons Sion, * látera Aquilónis, cívitas Regis magni.
47:4 Deus in dómibus eius cognoscétur: * cum suscípiet eam.
47:5 Quóniam ecce reges terræ congregáti sunt: * convenérunt in unum.
47:6 Ipsi vidéntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt: * tremor apprehéndit eos.
47:7 Ibi dolóres ut parturiéntis: * in spíritu veheménti cónteres naves Tharsis.
47:9 Sicut audívimus, sic vídimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri: * Deus fundávit eam in ætérnum.
47:10 Suscépimus, Deus, misericórdiam tuam, * in médio templi tui.
47:11 Secúndum nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * iustítia plena est déxtera tua.
47:12 Lætétur mons Sion, et exsúltent fíliæ Iudæ: * propter iudícia tua, Dómine.
47:13 Circúmdate Sion, et complectímini eam: * narráte in túrribus eius.
47:14 Pónite corda vestra in virtúte eius: * et distribúite domos eius, ut enarrétis in progénie áltera.
47:15 Quóniam hic est Deus, Deus noster in ætérnum et in sǽculum sǽculi: * ipse reget nos in sǽcula.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Magnus Dóminus et laudábilis nimis in civitáte Dei nostri.
|
Ant. Wielki Pan, * i chwalebny bardzo w mieście Boga naszego. ‡
Psalm 47 [4]
47:2 Wielki Pan, i chwalebny bardzo w mieście Boga naszego, ‡ na górze świętéj jego.
47:3 Funduje się z radością wszystkiéj ziemie góra Syon, * strony północne, miasto króla wielkiego.
47:4 Bóg w domiech jego będzie poznany: * kiedy je obroni.
47:5 Albowiem oto królowie ziemscy zgromadzili się: * zeszli się wespół.
47:6 Ci ujrzawszy, tak dziwili się, zatrwożyli się, wzruszyli się: * drżenie je popadło.
47:7 Tam boleści jako rodzącéj: * wiatrem gwałtownym pokruszysz okręty Tarsys.
47:9 Jakośmy słyszeli, takeśmy widzieli w mieście Pana zastępów, w mieście Boga naszego: * Bóg je ugruntował na wieki.
47:10 Przyjęliśmy, Boże, miłosierdzie twoje, * wpośród kościoła twego.
47:11 Jako imię twoje. Boże, tak i chwała twoja na końce ziemie: * sprawiedliwości pełna jest prawica twoja.
47:12 Niech się weseli góra Syon: a niech się rozradują córki Judzkie: * dla sądów twoich, Panie.
47:13 Obstąpcie Syon, a obejmijcie je: * opowiadajcie na wieżach jego.
47:14 Włóżcie serca wasze w moc jego: * a rozłóżcie domy jego, abyście opowiadali w drugiem pokoleniu:
47:15 Żeć ten jest Bóg, Bóg nasz na wieki, i na wieki wieków: * on nas będzie rządził na wieki.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Wielki Pan, i chwalebny bardzo w mieście Boga naszego.
|
Ant. Os meum loquétur * sapiéntiam: et meditátio cordis mei prudéntiam.
Psalmus 48(2-13) [5]
48:2 Audíte hæc, omnes gentes: * áuribus percípite omnes, qui habitátis orbem:
48:3 Quique terrígenæ, et fílii hóminum: * simul in unum dives et pauper.
48:4 Os meum loquétur sapiéntiam: * et meditátio cordis mei prudéntiam.
48:5 Inclinábo in parábolam aurem meam: * apériam in psaltério propositiónem meam.
48:6 Cur timébo in die mala? * iníquitas calcánei mei circúmdabit me:
48:7 Qui confídunt in virtúte sua: * et in multitúdine divitiárum suárum gloriántur.
48:8 Frater non rédimit, rédimet homo: * non dabit Deo placatiónem suam.
48:9 Et prétium redemptiónis ánimæ suæ: * et laborábit in ætérnum, et vivet adhuc in finem.
48:11 Non vidébit intéritum, cum víderit sapiéntes moriéntes: * simul insípiens, et stultus períbunt.
48:11 Et relínquent aliénis divítias suas: * et sepúlcra eórum domus illórum in ætérnum.
48:12 Tabernácula eórum in progénie et progénie: * vocavérunt nómina sua in terris suis.
48:13 Et homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est iuméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Os meum loquétur sapiéntiam: et meditátio cordis mei prudéntiam.
|
Ant. Usta moje będą mówiły * mądrość: a rozmyślanie serca mego roztropność.
Psalm 48(2-13) [5]
48:2 Słuchajcie tego wszyscy narodowie: * bierzcie w uszy, którzy mieszkacie na świecie.
48:3 Wszyscy synowie ziemie, i synowie człowieczy: * pospołu w jedno, bogaty i ubogi.
48:4 Usta moje będą mówiły mądrość: * a rozmyślanie serca mego roztropność.
48:5 Nakłonię do przypowieści ucha mego: * otworzę na arfie gadkę moję.
48:6 Czemu się mam bać we zły dzień? * nieprawość pięty mojéj ogarnie mię.
48:7 Którzy ufają w mocy swojéj: * i chlubią się w mnóstwie bogactw swoich.
48:8 Brat nie odkupuje, odkupi człowiek: * nie da Bogu ubłagania swego.
48:9 I zapłaty odkupienia dusze swojéj: * i będzie pracował na wieki, i będzie żył jeszcze do końca.
48:11 Nie ogląda zginienia, gdy ujrzy mądre umierające: * pospołu niemądry i głupi zginą.
48:11 I zostawią obcym majętności swoje: * a groby ich domami ich na wieki.
48:12 Przybytkami ich od narodu do narodu: * nazywali imiona swe w ziemiach swoich.
48:13 A człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał: * przyrównany jest bydlętom bezrozumnym, i stał się im podobny.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Usta moje będą mówiły mądrość: a rozmyślanie serca mego roztropność.
|
Ant. Ne timúeris * cum dívite non descéndet in sepúlcrum glória eius.
Psalmus 48(14-21) [6]
48:14 Hæc via illórum scándalum ipsis: * et póstea in ore suo complacébunt.
48:15 Sicut oves in inférno pósiti sunt: * mors depáscet eos.
48:15 Et dominabúntur eórum iusti in matutíno: * et auxílium eórum veteráscet in inférno a glória eórum.
48:16 Verúmtamen Deus rédimet ánimam meam de manu ínferi: * cum accéperit me.
48:17 Ne timúeris, cum dives factus fúerit homo: * et cum multiplicáta fúerit glória domus eius.
48:18 Quóniam cum interíerit, non sumet ómnia: * neque descéndet cum eo glória eius.
48:19 Quia ánima eius in vita ipsíus benedicétur: * confitébitur tibi cum beneféceris ei.
48:20 Introíbit usque in progénies patrum suórum: * et usque in ætérnum non vidébit lumen.
48:21 Homo, cum in honóre esset, non intelléxit: * comparátus est iuméntis insipiéntibus, et símilis factus est illis.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ne timúeris cum dívite non descéndet in sepúlcrum glória eius.
|
Ant. Nie bój się, * gdyż sława bogatego nie zstąpi z nim do grobu.
Psalm 48(14-21) [6]
48:14 Ta droga ich pogorszenie im: * a potem w uściech swych będą mieć upodobanie.
48:15 Jako owce, w piekle są położeni: * śmierć je trawić będzie.
48:15 I będą panować sprawiedliwi nad nimi rano: * a ratunek ich starzeje się w piekle, po sławie ich.
48:16 Wszakóż Bóg odkupi duszę moję z ręki piekielnéj: * gdy mię przyjmie.
48:17 Nie bój się, gdy się zbogaci człowiek: * i gdy się rozmnoży sława domu jego.
48:18 Albowiem gdy zginie, nie weźmie wszystkiego: * ani zstąpi z nim sława jego.
48:19 Bo dusza jego będzie za żywota jego błogosławiona: * będzieć wyznawał, gdy mu dobrze uczynisz.
48:20 Wnidzie aż do rodzaju ojców swoich: * i aż na wieki nie ujrzy światłości.
48:21 Człowiek, gdy we czci był, nie rozumiał: * przyrównan jest bydlętom nierozumnym, i stał się im podobny.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Nie bój się, gdyż sława bogatego nie zstąpi z nim do grobu.
|
Ant. Deus deórum, * Dóminus locútus est. ‡
Psalmus 49(1-6) [7]
49:1 Deus deórum, Dóminus locútus est: * ‡ et vocávit terram,
49:1 A solis ortu usque ad occásum: * ex Sion spécies decóris eius.
49:3 Deus maniféste véniet: * Deus noster et non silébit.
49:3 Ignis in conspéctu eius exardéscet: * et in circúitu eius tempéstas válida.
49:4 Advocábit cælum desúrsum: * et terram discérnere pópulum suum.
49:5 Congregáte illi sanctos eius: * qui órdinant testaméntum eius super sacrifícia.
49:6 Et annuntiábunt cæli iustítiam eius: * quóniam Deus iudex est.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Deus deórum, Dóminus locútus est.
|
Ant. Bóg nad bogi, * Pan mówił. ‡
Psalm 49(1-6) [7]
49:1 Bóg nad bogi, Pan mówił: * ‡ i przyzwał ziemię.
49:1 Od słońca wschodu aż do zachodu: * z Syonu piękność ozdoby jego.
49:3 Bóg jawnie przyjdzie: * Bóg nasz, a nie będzie milczał.
49:3 Ogień przed oblicznością jego rozpali się: * a około niego wicher wielki.
49:4 Przyzowie nieba z wierzchu: * i ziemie, aby rozsądził lud swój.
49:5 Zgromadźcie mu święte jego: * którzy rozrządzają Testament jego w ofiarach.
49:6 I będą opowiadały niebiosa sprawiedliwość jego: * iż Bóg jest sędzią.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Bóg nad bogi, Pan mówił.
|
Ant. Ímmola Deo * sacrifícium laudis.
Psalmus 49(7-15) [8]
49:7 Audi, pópulus meus, et loquar: Israël, et testificábor tibi: * Deus, Deus tuus ego sum.
49:8 Non in sacrifíciis tuis árguam te: * holocáusta autem tua in conspéctu meo sunt semper.
49:9 Non accípiam de domo tua vítulos: * neque de grégibus tuis hircos.
49:10 Quóniam meæ sunt omnes feræ silvárum: * iuménta in móntibus et boves.
49:11 Cognóvi ómnia volatília cæli: * et pulchritúdo agri mecum est.
49:12 Si esuríero, non dicam tibi: * meus est enim orbis terræ, et plenitúdo eius.
49:13 Numquid manducábo carnes taurórum? * aut sánguinem hircórum potábo?
49:14 Ímmola Deo sacrifícium laudis: * et redde Altíssimo vota tua.
49:15 Et ínvoca me in die tribulatiónis: * éruam te, et honorificábis me.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Ímmola Deo sacrifícium laudis.
|
Ant. Ofiaruj Bogu * ofiarę chwały.
Psalm 49(7-15) [8]
49:7 Słuchaj, ludu mój, a mówić będę: Izraelu, a oświadczęć: * Bóg, Bóg twój, ja jestem.
49:8 Nie będę cię karał z ofiar twoich: * a całopalenia twoje są przed oczyma memi zawżdy.
49:9 Nie będę brał z domu twego cielców: * ani z trzód twoich kozłów.
49:10 Albowiem moje są wszystkie zwierzęta leśne: * bydła po górach i woły.
49:11 Znam wszystkie ptastwa niebieskie: * i piękność pola zemną jest.
49:12 Jeźli będę łaknął, nie będęć mówił: * bo mój jest okrąg ziemie, i napełnienie jego.
49:13 Izali będę jadł mięso wołowe? * albo krew kozłową będę pił?
49:14 Ofiaruj Bogu ofiarę chwały: * a oddaj Najwyższemu śluby twoje.
49:15 A wzywaj mię w dzień utrapienia: * wyrwę cię, a czcić mię będziesz.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Ofiaruj Bogu ofiarę chwały.
|
Ant. Intellégite, * qui obliviscímini Deum.
Psalmus 49(16-23) [9]
49:16 Peccatóri autem dixit Deus: * Quare tu enárras iustítias meas, et assúmis testaméntum meum per os tuum?
49:17 Tu vero odísti disciplínam: * et proiecísti sermónes meos retrórsum:
49:18 Si vidébas furem, currébas cum eo: * et cum adúlteris portiónem tuam ponébas.
49:19 Os tuum abundávit malítia: * et lingua tua concinnábat dolos.
49:20 Sedens advérsus fratrem tuum loquebáris, et advérsus fílium matris tuæ ponébas scándalum: * hæc fecísti, et tácui.
49:21 Existimásti, iníque, quod ero tui símilis: * árguam te, et státuam contra fáciem tuam.
49:22 Intellégite hæc, qui obliviscímini Deum: * nequándo rápiat, et non sit qui erípiat.
49:23 Sacrifícium laudis honorificábit me: * et illic iter, quo osténdam illi salutáre Dei.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Intellégite, qui obliviscímini Deum.
|
Ant. Rozumiejcież, * którzy zapominacie Boga.
Psalm 49(16-23) [9]
49:16 Ale grzesznikowi rzekł Bóg: * Czemu ty opowiadasz sprawiedliwości moje, i bierzesz Testament mój w usta twoje?
49:17 Ano ty masz w nienawiści karność: * i zarzuciłeś mowę moję nazad.
49:18 Jeźliś widział złodzieja, biegałeś z nim: * a z cudzołożniki miałeś swój skład.
49:19 Usta twoje były pełne złości: * a język twój plótł zdrady.
49:20 Siedząc, mawiałeś przeciw bratu twemu, i dawałeś wzgorszenie przeciw synowi matki twojéj: * toś czynił, a milczałem.
49:21 Mniemałeś niesprawiedliwie, że będę tobie podobny: * będę cię strofował, i stawię przed oczy twoje.
49:22 Rozumiejcież to, którzy zapominacie Boga: * by kiedy nie porwał, a nie będzie, ktoby wydarł.
49:23 Ofiara chwały uczci mię: * i tam droga, którą mu okażę zbawienie Boże.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Jak była na początku, teraz i zawsze, * i na wieki wieków. Amen.
Ant. Rozumiejcież, którzy zapominacie Boga.
|
℣. Scuto circúmdabit te véritas eius.
℟. Non timébis a timóre noctúrno.
|
℣. Tarczą ogarnie cię prawda jego.
℟. Nie ulękniesz się od strachu nocnego.
|
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
|
Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje: przyjdź królestwo Twoje: bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj: i odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom:
℣. I nie wódź nas na pokuszenie:
℟. Ale nas zbaw ode złego.
Absolucja. Z kajdan grzechów naszych niech nas uwolni wszechmogący i miłosierny Pan. Amen.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Evangélica léctio sit nobis salus et protéctio. Amen.
Lectio 1
Léctio sancti Evangélii secúndum Matthǽum
Matt 12:38-50
In illo témpore: Respondérunt Iesu quidam de scribis et pharisǽis, dicéntes: Magíster, vólumus a te signum vidére. Et réliqua.
Homilía sancti Ambrósii Epíscopi
Lib. 7 in Lucæ cap. 11
Iudæórum plebe damnáta, Ecclésiæ mystérium evidénter exprímitur, quæ in Ninivítis per pœniténtiam, et in regína Austri per stúdium percipiéndæ sapiéntiæ, de totíus orbis fínibus congregátur, ut pacífici Salomónis verba cognóscat. Regína plane, cuius regnum est indivísum, de divérsis et distántibus pópulis in unum corpus assúrgens.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Scíndite corda vestra, et non vestiménta vestra: et convertímini ad Dóminum Deum vestrum:
* Quia benígnus et miséricors est.
℣. Derelínquat ímpius viam suam, et vir iníquus cogitatiónes suas, et revertátur ad Dóminum, et miserébitur eius.
℟. Quia benígnus et miséricors est.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Czytanie Ewangelii niech będzie nam zbawieniem i obroną. Amen.
Lekcja 1
Czytanie Ewangelii świętej według Mateusza
Mt 12:38-50
Onego czasu: Odpowiedzieli Jezusowi niektórzy z uczonych w Piśmie i faryzeuszów, mówiąc: „Nauczycielu, chcielibyśmy widzieć od ciebie znak jaki”. I tak dalej.
Homilia świętego Ambrożego, Biskupa
Księga 7. na rozdział 11. Ewangelii wg św. Łukasza
Po potępieniu ludu żydowskiego jasno ukazuje się tajemnica Kościoła. Ten w postaci Niniwitów, przez ich pokutę, i w postaci królowej ze Wschodu, która przybyła dla nabycia mądrości, aby poznać słowa miłującego pokój Salomona, jest zebrany z granic całego świata. Jest zaprawdę królową, bo jego królestwo jest niepodzielne, zebrane w jedno z różnych ludów od siebie oddalonych.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Rozdzierajcie serca wasze, a nie szaty wasze, a nawróćcie się do Pana, Boga waszego:
* Bo dobrotliwy i miłosierny jest.
℣. Niech opuści złośnik drogę swoje, a mąż nieprawy myśli swe, i niech się nawróci do Pana, a zmiłuje się nad nim.
℟. Bo dobrotliwy i miłosierny jest.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Divínum auxílium máneat semper nobíscum. Amen.
Lectio 2
Itaque sacraméntum illud magnum est de Christo et Ecclésia. Sed tamen hoc maius est, quia illud in figúra ante præcéssit, nunc autem plenum in veritáte mystérium est. Illic enim Sálomon typus, hic autem Christus in suo córpore est. Ex duóbus ígitur constat Ecclésia: ut aut peccáre nésciat, aut peccáre désinat. Pœniténtia enim delíctum ábolet, sapiéntia cavet.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Frange esuriénti panem tuum, et egénos vagósque induc in domum tuam:
* Tunc erúmpet quasi mane lumen tuum, et anteíbit fáciem tuam iustítia tua.
℣. Cum víderis nudum, óperi eum, et carnem tuam ne despéxeris.
℟. Tunc erúmpet quasi mane lumen tuum, et anteíbit fáciem tuam iustítia tua.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Pomoc Boża niech będzie z nami zawsze. Amen.
Lekcja 2
I tak: tajemnica to jest wielka w odniesieniu do Chrystusa i Kościoła. Większa jest od tej, która w figurze poprzedzała tę, która teraz z całą prawdą się spełniła. Tam bowiem Salomon był figurą, tu Chrystus jest w swoim ciele. Z dwojga więc Kościół się składa: z tego, aby nie znał grzechu, lub z tego, aby przestał grzeszyć. Pokuta bowiem winę usuwa, mądrość przed nią broni.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Ułam łaknącemu chleba twego, a ubogie i tułające się wprowadź do domu twego.
* Tedy wyniknie jako zaranie światłość twoja, i pójdzie przed obliczem twojem sprawiedliwość twoja.
℣. Gdy ujrzysz nagiego, przyodziej go, a nie gardź ciałem twojem.
℟. Tedy wyniknie jako zaranie światłość twoja, i pójdzie przed obliczem twojem sprawiedliwość twoja.
|
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.
Lectio 3
Céterum Ionæ signum, ut typus Domínicæ passiónis, ita étiam grávium, quæ Iudǽi commíserint, testificátio peccatórum est. Simul advértere licet et maiestátis oráculum, et pietátis indícium. Namque Ninivitárum exémplo et denuntiátur supplícium, et remédium demonstrátur. Unde étiam Iudǽi debent non desperáre indulgéntiam, si velint ágere pœniténtiam.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.
℟. Abscóndite eleemósynam in sinu páuperum, et ipsa orábit pro vobis ad Dóminum:
* Quia sicut aqua extínguit ignem, ita eleemósyna extínguit peccátum.
℣. Date eleemósynam, et ecce ómnia munda sunt vobis.
℟. Quia sicut aqua extínguit ignem, ita eleemósyna extínguit peccátum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Quia sicut aqua extínguit ignem, ita eleemósyna extínguit peccátum.
|
℣. Pobłogosław, ojcze.
Błogosławieństwo. Niech Król Aniołów zaprowadzi swój lud do królestwa na wysokości. Amen.
Lekcja 3
Zresztą znak Jonasza, jako figura męki Pana, jest też zarazem świadectwem ciężkich grzechów, jakie Żydzi popełnili. Można się też w nim dopatrywać wyroczni Bożego Majestatu i dowodu Jego miłosierdzia. O ile bowiem idzie o Niniwitów, to przedstawiona jest tu kara, jaka ich czeka, a i lekarstwo na nią. Toteż i Żydzi nie powinni rozpaczać, iż nie dostąpią przebaczenia, byleby chcieli pokutować.
℣. Ty zaś, Panie, zmiłuj się nad nami.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℟. Ukryjcie jałmużnę na łonie ubogich, a ona będzie się wstawiać za wami u Pana:
* Bo jak woda gasi ogień, tak jałmużna gasi grzechy.
℣. Dawajcie jałmużnę, a oto wszystko czystym się stanie.
℟. Bo jak woda gasi ogień, tak jałmużna gasi grzechy.
℣. Chwała Ojcu i Synowi, * i Duchowi Świętemu.
℟. Bo jak woda gasi ogień, tak jałmużna gasi grzechy.
|
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
|
Opuścić resztę, jeśli Laudesy nie są odmawiane osobno.
|
Oratio {ex Proprio de Tempore}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Preces nostras, quǽsumus, Dómine, cleménter exáudi: et contra cuncta nobis adversántia déxteram tuæ maiestátis exténde.
Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum: qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
|
Modlitwy {z Temporału}
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
Módlmy się.
Panie, wysłuchaj łaskawie prośby nasz i wyciągnij prawicę potęgi swojej, aby nas obronić od wszelkich przeciwności.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna: który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
℟. Amen.
|
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
|
Zakończenie
℣. Panie, wysłuchaj modlitwy mojej.
℟. A wołanie moje niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Błogosławmy Panu.
℟. Bogu niech będą dzięki.
℣. Dusze wiernych zmarłych przez miłosierdzie Boże niech odpoczywają w pokoju.
℟. Amen.
|